CONDITION

Een ander woord voor conditie is toestand of staat. Wat is de conditie of toestand van de wereld waarin we op dit moment leven? Wat is in feite de status? De huidige toestand van de wereld is die van een identiteitscrisis. De mensheid is compleet vergeten wie of wat zij is. Deze identiteitscrisis is een onvermogen om Zichzelf  te herinneren. Zichzelf is met een rede met een hoofdletter geschreven omdat hiermee het ‘ware’ of ‘feitelijke’ Zelf wordt bedoeld. Omdat de mens zijn ware feitelijke Zelf niet kan onderscheiden van zijn fictieve idealistische Zelf kun je stellen dat (vooral) de moderne mens zijn echte Zelf niet kent.

Dit lijkt te pretenderen dat de samenleving in een soort doemscenario is gestrand, echter niets is minder waar. Het goede nieuws is dat de oorzaak van dit doemscenario niet heel moeilijk te begrijpen is. Het is puur een kwestie van de juiste kennis opdoen. Hier ligt gelijk de uitdaging. De juiste kennis ligt voor het oprapen, maar zonder een heldere geest is het juiste lastig te onderscheiden van het onjuiste. Waar aan gewerkt zal moeten worden, is het optimaliseren van een heldere geest door het ontwikkelen van onderscheidingsvermogen. Discernment in het Engels. Viveka in Sanskriet. Viveka wordt ook wel vertaald als helderheid of als perceptie.

Het is een bewuste keuze termen uit het Sanskriet te gebruiken om aan te geven dat deze kennis al eeuwenoud en zelfs duizenden jaren oud is, en dat de uitdagingen die er op dit moment zijn in de wereld zo oud zijn als de mensheid zelf. Met andere woorden ‘there’s nothing new under the sun’. Het is slechts een kwestie van perceptie. De mensheid leeft op dit moment binnen een wereldsituatie waarin de opgelegde, geconditioneerde, oude,  hiërarchische perceptie èn de natuurlijke, altijd al aanwezige, tijdloze  op Natural Law gebaseerde holistische of integrale (netwerk) perceptie zichtbaarder wordt voor velen. De mensheid begint het onderscheid te zien.

Voor het inschatten van situaties is het ook nodig om te beschikken over onderscheidingsvermogen. Zo leert iemand bijvoorbeeld zin van onzin te scheiden, grapjes van bittere ernst, natuurlijk van onnatuurlijk, gevaarlijk van onschuldig, rechtvaardigheid van oneerlijkheid en ook gedrag van houding, of het onderscheid van bewustzijn en gedachten etcetera. Door afwezigheid van het onderscheidingsvermogen is de mens niet in staat om ‘de illusie van gedragsverandering’ te onderkennen. Het is een illusie omdat gedrag namelijk niet valt te veranderen, gedrag verandert als het ware altijd en dus nooit niet. Iets willen veranderen wat altijd verandert is zinloos.

Hoewel je tot dezelfde conclusie zou kunnen komen is het zinvoller om gericht te zijn op het veranderen van je zienswijze, ook wel perceptieverandering, omdat concreet waarneembaar gedrag voortkomt uit perceptie. Perceptie is ‘hoe de mens waarneemt’ en dit staat door conditionering al eeuwen vast. De eeuwen oude conditionering zorgt ervoor dat de mens zich als het ware in een hypnotische toestand bevindt en is hierdoor vaak niet meer bewust van zijn eigen perceptie, maar een opgelegde perceptie. Met andere woorden, de mens is zich er niet meer van bewust dat de wereld om hem heen wordt ‘perceived’ in zijn eigen Mind, vervolgens ‘geprocessed’ wordt door zijn geconditioneerde denken en voelen en van hieruit handelt. Vanuit dit onbewuste proces probeert hij de wereld te beïnvloeden en heeft niet door dat er in feite niets verandert. Er is maar één verandering nodig en dat is de verandering van de eigen perceptie. Als deze er niet is dan kun je in feite niet spreken van verandering, maar zelfs van stilstand. De mens is er al heel lang van overtuigd dat de wereld moet veranderen, omdat men over hun eigen perceptie heen kijkt. Dit is geen kwestie van goed of fout, maar om hierin iets toch als ‘goed’ te bestempelen dan zou het in dit geval het leren onderscheiden van feit en fictie zijn. Gedragsverandering zou dan de fictie moeten zijn en perceptieverandering zou het feit moeten zijn. Het kunnen onderscheiden van gedrag en perceptie is goed nieuws, want pas dan:

• Ben je in staat tot het verder ontwikkelen van het zelfreflecterend vermogen. Het kunnen reflecteren op eigen gedrag.

• Kan er daadwerkelijk worden gewerkt aan verandering omdat de grond tot het menselijk gedrag is blootgelegd en kun je zien wat je kunt doen om de perceptie te veranderen.

• Ga je beseffen dat een verandering in perceptie niet zomaar gedaan is. De wetenschap geeft duidelijk aan dat pas na gemiddeld vijf jaar van intensief werken de kans op terugval op oud gedrag is geminimaliseerd.