‘EEN ANDERE KIJK OP SLAVERNIJ’

Bob Marley begreep het goed. Niemand anders dan de mens zelf kan zich bevrijden. De ware slavernij is namelijk een mentale kwestie. Mentale slavernij is altijd het doel of het gewenste effect van de ontwerpers van het fenomeen slavernij geweest.

Wat helpt om een situatie als slavernij onder de loep te nemen is te kijken naar het grotere plaatje. De situatie waarin iemand zich bevindt is op zichzelf nooit het grootste probleem, maar de reactie op de situatie wel en die is vaak verre van flexibel. Het kijken naar het grotere plaatje zorgt voor flexibiliteit. Groter en ruimer leren kijken vergroot de mentale lenigheid en deze lenigheid zorgt er op haar plaats weer voor dat je groter en ruimer kunt kijken, oorzaak-gevolg.

Even terug naar het onderwerp slavernij. Het grotere plaatje achter slavernij is dus dat slavernij mentaal is. Het tegenstrijdige aan dít grotere plaatje is dat het eigenlijk overbodig zou moeten zijn om het woord ‘mentaal’ te noemen. Maar als het niet wordt benoemd dan wordt dit vergeten of het bestaat niet, er is dan vaak alleen oog voor de fysieke manifestatie van slavernij. In het niet zien van slavernij als een mentale kwestie zit de kiem die we moeten smoren. Uiteindelijk draait het om een fenomeen als slavernij te begrijpen zodat het tot een oplossing zou kunnen leiden.

Slavernij kan je vertalen als: ‘autoriteit buiten jezelf neerleggen en deze overtuiging niet kunnen stoppen’. Deze vertaling geeft de overtuiging aan dat iets of iemand buiten jezelf autoriteit heeft over jou. Een overtuiging kun je zien als een ander woord voor slavernij en is een overtuiging niet slechts een gedachte? Het is in ieder geval een gedachte waarin veel is geïnvesteerd, waardoor het niet eenvoudig lijkt weg te halen. Toch blijft het slechts een gedachte en gedachten zijn mentale weergave van een gebeurtenis, van een idee of gevoel, wat wordt gevoed door externe invloeden (omgeving en context) en interne invloeden (het innerlijke).

In de term verslaving zit het woord slaaf. Wanneer iemand slaafs is, dan is hij/zij niet in staat is om een (niet gewenst) patroon te doorbreken. Als je niet kunt stoppen met roken dan ben je ‘slaaf van de sigaret’, de sigaret lijkt meester te zijn over jou. Wat je niet ziet is dat de sigaret totaal geen autoriteit heeft over jouw gedrag. Jij, als sigaret verslaafde, verleent zelf autoriteit aan het denken. De gedachte dat de sigaret autoriteit heeft, is de overtuiging. Je kunt dus beter spreken van denkverslaving of mental slavery.

Hoe zit dit nu precies met de slavernij die de geschiedenis ons toont? De natuurmensen of indigenous humans van deze planeet hebben heel lang geleefd volgens de wetmatigheden van het universum. Niet volgens de zogenaamde ‘wet van de sterksten’ of andere geromantiseerde ideeën, (‘want wat verstaat men onder sterk?’, dit is afhankelijk van meningen), maar wetmatigheden als ‘alles is perceptie’ of ‘oorzaak-gevolg’. Als de mens leeft vanuit deze wetmatigheden dan kan er geen autoriteit buiten jezelf liggen. 

Alleen door fysiek geweld toe te passen kan men het voor elkaar krijgen om een natuurmens te laten volgen, omdat blind volgen tegen de natuurlijke staat ingaat. Dit is op grote schaal gebeurd en is nog steeds gaande. Het is goed voor te stellen dat wanneer de natuurmens wordt geconfronteerd met slaafs gedrag waarbij er blindelings wordt opgevolgd, er in eerste instantie weerstand naar boven zal komen, een rebellie.

In dit verhaal zitten duidelijk twee verschillende percepties die nog met elkaar moeten leren omgaan. De uiterlijk gerichte en onnatuurlijke zienswijze moeten groeien naar de innerlijk gerichte natuurlijke zienswijze. De innerlijk gerichte zienswijze moet nog even geduld hebben.

Leven vanuit perceptie en niet vanuit de inhoud van de perceptie is het meest natuurlijke wat een mens kan doen.

Als dit lukt, bestaat slavernij dan nog wel?