‘DE ILLUSIE VAN GEDRAGSVERANDERING’

Voor het uitleggen waarom gedragsverandering een illusie is het van belang om eerst in te gaan op het beschikken over onderscheidingsvermogen. Onderscheidingsvermogen is nodig voor het inschatten van situaties, je leert bijvoorbeeld zin van onzin te scheiden, grapjes van bittere ernst, natuurlijk van onnatuurlijk, gevaarlijk van onschuldig, rechtvaardigheid van oneerlijkheid, et cetera. Dit alles heeft een uitwerking op gedrag. Bij afwezigheid van onderscheidingsvermogen ben je niet in staat om de illusie van gedragsverandering te onderkennen. Je steekt energie in iets wat er in feite niet is. Gedragsverandering is illusionair omdat gedrag niet valt te veranderen, gedrag verandert namelijk altijd en dus nooit niet. Iets willen veranderen wat altijd verandert is zonde van de energie.

‘Human nature is that it’s programmable’  - Passio.

De menselijke aandacht wordt vanaf de geboorte getraind om naar buiten te richten en leert in dit zelfde leven vrijwel niet de aandacht naar binnen te richten. Opvoeding, opleiding, opgroeien, allen dragen bij aan deze vorming. Zolang wij niet zien dat ons menselijk gedrag voortkomt uit hoe wijwaarnemen, zijn we niet in staat iets in onze omgeving te veranderen. Wij moeten eerst onze wijze van waarneming veranderen, door een verschuiving van de point of attention, de aandacht. Onze aandacht zal eerst naar binnen gericht moeten zijn en vervolgens naar binnen én buiten. Dus van binnenuit leren kijken in plaats van buitenaf. De mens zou zich alleen hierop moeten leren richten in plaats van het bezig zijn met het willen veranderen van de wereld buiten zich.

‘Waarneembaar gedrag komt voort uit perceptie’

Het is zinvoller om je te richten op het veranderen van je zienswijze, ook wel perceptieverandering, omdat concreet waarneembaar gedrag voortkomt uit perceptie. Perceptie is hoe de mens waarneemt alleen de inhoud hiervan staat door conditionering al eeuwen vast. Dit wordt gevormd door drie innerlijke dimensies namelijk de Trinity: denken- sensaties-zintuigen. Perceptie zelf valt niet te conditioneren, wat we denken, voelen en zintuiglijk waarnemen wel. Deze eeuwen oude conditioneringen in het denken, voelen en waarnemen zorgen ervoor dat de mens zich als het ware in een hypnotische toestand bevindt en is hierdoor vaak niet meer bewust van zijn eigen perceptie, maar van een opgelegde perceptie. Met andere woorden de mens is zich er niet meer van bewust dat de wereld om hem heen wordt ‘perceived’ in zijn eigen mind, vervolgens wordt ‘geprocessed’ door het van buitenaf opgelegde geconditioneerde denken en voelen en handelt hier vanuit. Vanuit dit onbewuste proces probeert hij de omgeving te beïnvloeden en heeft niet door dat er in feite dus niets verandert. Als iedereen handelt vanuit dezelfde onbewuste opgelegde conditioneringen dan blijft alles toch gewoon hetzelfde?

Wil je dit doorbreken dan is er maar één verandering nodig en dat is de verandering van de eigen perceptie. Als deze er niet is dan kan je dus niet spreken van verandering maar zelfs van stilstand. Wij zijn er al eeuwen van overtuigd dat de wereld moet veranderen terwijl wij over onze eigen perceptie, en daarmee de invloed die je hebt om het komen tot veranderen, heen kijkt. Dit is geen kwestie van goed of fout maar een kwestie van oorzaak en gevolg. Door het kunnen onderscheiden van gedrag van perceptie:

• Ben je in staat tot het verder ontwikkelen van het zelfreflecterend vermogen. Het kunnen reflecteren op eigen gedrag, vooral onder de ijsberg.

• Kan je daadwerkelijk werken aan verandering omdat de bron tot het menselijk gedrag is blootgelegd en kan je zien wat je kunt doen om de perceptie te veranderen.

• Ga je beseffen dat een verandering in perceptie niet zomaar gedaan is. De wetenschap geeft duidelijk dat gedrag pas na gemiddeld vijf jaar intensief werken de kans op terugval op oud gedrag geminimaliseerd is.

Kortom als wij als mensheid een betere wereld willen achterlaten voor de volgende generaties dan zullen wij bereidheid moeten tonen (leiderschap) om een veranderingstraject in te gaan van minimaal vijf jaar. Met een verandering in perceptie als enige doel. Dus bereid zijn om minimaal vijf jaar werk te willen leveren waarin je intensief gecoacht zal moeten worden op perceptieverandering.

Als perceptieverandering niet het enige doel is dan zal er geen echte verandering plaatsvinden in de wereld. De mens zal als ‘de aap in een Ferrari‘ blijven alleen met een andere Ferrari.