‘SKIN IN THE GAME’
Skin in the game, ofwel je eigen huid inzetten. Een uitdrukking die naar verluid is geïntroduceerd door superbelegger Warren Buffett. De uitdrukking verwijst naar de situatie dat een hooggeplaatste werknemer, een insider, binnen een beursgenoteerde onderneming met eigen geld een flink belang in desbetreffende onderneming koopt. Het idee is dus om ondernemers te leren de eigen huid in te zetten, waardoor ze de gevolgen van hun keuzes direct ervaren in plaats van indirect en hun responsability te nemen.
Wanneer we het woord responsiblity (verantwoordelijkheid) gaan ontleden dan heb je het over, to be able to respond, het in staat zijn te responderen. Een respons is een reactie op een verandering in de uitwendige of inwendige omgeving, een prikkel (stimulus). Tussen de stimulus en respons zit ruimte, de mogelijkheid om een keuze te maken, alleen daar zijn wij ons over het algemeen niet van bewust. Wij noemen het responsibility maar in feite is het reactibility, actie - reactie. Ons gedrag is reactief en we hebben niet door dat de onmiddellijke reactie emotioneel van aard is, een stimulus-emotionele reactie. We leren de fysieke, aan de buitenkant zichtbare, handeling te beïnvloeden of aan te sturen. Het uiterlijk waarneembare gedrag komt niet overeen met de dieperliggende emotionele reactie. Wat in de psychologie ook wel cognitieve dissonantie wordt genoemd.
Waar het om gaat is het vergroten van de ruimte tussen de stimulus en respons.
In mijn vertaling van Skin in the game gaat het over de wet van karma (oorzaak en gevolg, cause and effect of actie en reactie). Door het zien en het begrijpen van deze oorzakelijkheid ervaar je een grote mate van verantwoordelijkheid, in de zin van verbondenheid. Het geeft inzicht dat alles in het universum met elkaar is verweven en dan staat mijn gedrag dus niet los van het universum. Alle keuzes die je maakt hebben altijd gevolgen en nooit niet. De verantwoordelijkheid geeft je vrijheid. Vaak wordt gezegd dat vrijheid en verantwoordelijkheid met elkaar samengaan. De vraag is of deze twee veelgebruikte woorden wel goed worden begrepen? Beide woorden zijn een expressie van de wet van oorzakelijkheid. Ten volste beseffen dat alles met elkaar verbonden is (oorzaak) geeft juist de ervaring van vrijheid(gevolg).
‘Vrijheid zit in de ruimte tussen stimulus en emotionele reactie en nergens anders. Dit is wat men bedoelt met dat vrijheid van binnen zit en vrijheid is er dus altijd’.